| wybyczyć |
| występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
| odmienność | tak |
| H | wybyczyli, wybyczyliby, wybyczylibyście, wybyczylibyśmy, wybyczyliście, wybyczyliśmy, wybyczył, wybyczyła, wybyczyłaby, wybyczyłabym, wybyczyłabyś, wybyczyłam, wybyczyłaś, wybyczyłby, wybyczyłbym, wybyczyłbyś, wybyczyłem, wybyczyłeś, wybyczyło, wybyczyłoby, wybyczyły, wybyczyłyby, wybyczyłybyście, wybyczyłybyśmy, wybyczyłyście, wybyczyłyśmy |
| I | wybyczą, wybyczę, wybyczy, wybyczycie, wybyczymy, wybyczysz |
| d | wybyczono |
| i (+b) | niewybyczenia, niewybyczeniach, niewybyczeniami, niewybyczenie, niewybyczeniem, niewybyczeniom, niewybyczeniu, niewybyczeń, wybyczenia, wybyczeniach, wybyczeniami, wybyczenie, wybyczeniem, wybyczeniom, wybyczeniu, wybyczeń |
| k | wybycz, wybyczcie, wybyczcież, wybyczmy, wybyczmyż, wybyczże |
| ~ | wybyczywszy
|
| aktualizacja | 2007-03-05, koalar |