| wydrzeć |
| występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
| odmienność | tak |
| B | wydrzyj, wydrzyjcie, wydrzyjcież, wydrzyjmy, wydrzyjmyż, wydrzyjże |
| E (+b) | niewydarci, niewydarta, niewydartą, niewydarte, niewydartego, niewydartej, niewydartemu, niewydarty, niewydartych, niewydartym, niewydartymi, wydarci, wydarta, wydartą, wydarte, wydartego, wydartej, wydartemu, wydarty, wydartych, wydartym, wydartymi |
| H | wydarli, wydarliby, wydarlibyście, wydarlibyśmy, wydarliście, wydarliśmy, wydarł, wydarła, wydarłaby, wydarłabym, wydarłabyś, wydarłam, wydarłaś, wydarłby, wydarłbym, wydarłbyś, wydarłem, wydarłeś, wydarło, wydarłoby, wydarły, wydarłyby, wydarłybyście, wydarłybyśmy, wydarłyście, wydarłyśmy |
| d | wydarto |
| h | wydrą, wydrę, wydrze, wydrzecie, wydrzemy, wydrzesz |
| i (+b) | niewydarcia, niewydarciach, niewydarciami, niewydarcie, niewydarciem, niewydarciom, niewydarciu, niewydarć, wydarcia, wydarciach, wydarciami, wydarcie, wydarciem, wydarciom, wydarciu, wydarć |
| ~ | wydarłszy
|
| aktualizacja | 2017-07-02, tevex |