wyhaczyć |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny - Kurpisz 1994-2005 - H. Zgółkowa (pod: haczyć) |
odmienność | tak |
E (+b) | niewyhaczeni, niewyhaczona, niewyhaczoną, niewyhaczone, niewyhaczonego, niewyhaczonej, niewyhaczonemu, niewyhaczony, niewyhaczonych, niewyhaczonym, niewyhaczonymi, wyhaczeni, wyhaczona, wyhaczoną, wyhaczone, wyhaczonego, wyhaczonej, wyhaczonemu, wyhaczony, wyhaczonych, wyhaczonym, wyhaczonymi |
H | wyhaczyli, wyhaczyliby, wyhaczylibyście, wyhaczylibyśmy, wyhaczyliście, wyhaczyliśmy, wyhaczył, wyhaczyła, wyhaczyłaby, wyhaczyłabym, wyhaczyłabyś, wyhaczyłam, wyhaczyłaś, wyhaczyłby, wyhaczyłbym, wyhaczyłbyś, wyhaczyłem, wyhaczyłeś, wyhaczyło, wyhaczyłoby, wyhaczyły, wyhaczyłyby, wyhaczyłybyście, wyhaczyłybyśmy, wyhaczyłyście, wyhaczyłyśmy |
I | wyhaczą, wyhaczę, wyhaczy, wyhaczycie, wyhaczymy, wyhaczysz |
d | wyhaczono |
i (+b) | niewyhaczenia, niewyhaczeniach, niewyhaczeniami, niewyhaczenie, niewyhaczeniem, niewyhaczeniom, niewyhaczeniu, niewyhaczeń, wyhaczenia, wyhaczeniach, wyhaczeniami, wyhaczenie, wyhaczeniem, wyhaczeniom, wyhaczeniu, wyhaczeń |
k | wyhacz, wyhaczcie, wyhaczcież, wyhaczmy, wyhaczmyż, wyhaczże |
~ | wyhaczywszy
|
aktualizacja | tevex, 2024-09-09 |