zrucić |
występowanie | Słownik poprawnej polszczyzny - PWN 1994, 1995, 1996, 1997, 1998 - W. Doroszewski |
odmienność | tak |
E (+b) | niezruceni, niezrucona, niezruconą, niezrucone, niezruconego, niezruconej, niezruconemu, niezrucony, niezruconych, niezruconym, niezruconymi, zruceni, zrucona, zruconą, zrucone, zruconego, zruconej, zruconemu, zrucony, zruconych, zruconym, zruconymi |
H | zrucili, zruciliby, zrucilibyście, zrucilibyśmy, zruciliście, zruciliśmy, zrucił, zruciła, zruciłaby, zruciłabym, zruciłabyś, zruciłam, zruciłaś, zruciłby, zruciłbym, zruciłbyś, zruciłem, zruciłeś, zruciło, zruciłoby, zruciły, zruciłyby, zruciłybyście, zruciłybyśmy, zruciłyście, zruciłyśmy |
I | zrucą, zrucę, zruci, zrucicie, zrucimy, zrucisz |
d | zrucono |
i (+b) | niezrucenia, niezruceniach, niezruceniami, niezrucenie, niezruceniem, niezruceniom, niezruceniu, niezruceń, zrucenia, zruceniach, zruceniami, zrucenie, zruceniem, zruceniom, zruceniu, zruceń |
k | zruć, zrućcie, zrućcież, zrućmy, zrućmyż, zrućże |
~ | zruciwszy
|
aktualizacja | koalar, 2007-06-06 |