Np. ślusarz Juliana Tuwima. Dziwne mieli wtedy słownictwo.

Ślusarz" Tuwima to przykład wykorzystania profesjonalizmów, to nie jest takie sobie zwyczajne w tamtym czasie słownictwo. Poniżej zamieszczam link do oryginału:

http://wiersze.doktorzy.pl/slusarz.htm

Już na początku "W łazience co się zatkało" - teraz "coś".

Nie ogarniam: "bo droselklapa tandetnie zblindowana i ryksztosuje".

tamże -
"- No wie pan, - zawołałem, rozkładając ręce - czegoś podobnego nie spodziewałem się po panu!"

Przecinek przed myślnikiem (wtrąceniem) jest błędem?

Oczywiście, że nie jest to błąd. Tuwim, wszakże nigdy by czegoś takiego nie popełnił :D

ale zecer już mógł...

*Tuwim, wszakże nigdy...*
a po co tutaj przecinek?

Tak samo jak Tuwimowski, wtrącony.

Wtrącenia muszą mieć dwa przecinki, nie jeden...

np. Marszałek Sejmu, Ewa Kopacz, zgłosiła...". Jeden jest błędem.

Rozumiem, że zdanie poniżej jest błędne:
marszałek Sejmu, Ewa Kopacz zgłosiła nową ustawę o mniejszościach narodowych.

właśnie (albo jak mawiają niektórzy - 'dokładnie')

Marszałek Sejmu Ewa Kopacz zgłosiła nową ustawę o mniejszościach narodowych.
To (lub też - "te") zdanie jak rozumiem również jest niepoprawne? Czy narusza ono konstrukcje składniową?

To może być, choć lepsze jest z dwoma przecinkami. Im dłuższy przednazwiskowy tytuł, tym większy nacisk na zastosowanie owych przecinków.

Onet pisze: "ja straciłam narzeczonego w październiku, dzień po tym, jak byliśmy u księdza i ustaliliśmy datę ślubu"

Czy wtrącenie tutaj przecinka jest na pewno potrzebne?

Czytamy i przed "dzień" robimy przerwę, czyli dajemy przecinek. Mógłby być myślnik lub (gorzej) dwukropek.