Darmstadt

Nie wiem kiedy zostaly wydane odpoweidnie slowniki, ale w 2003 uznano darmstadt (lub darmsztadt lub darmsztad() oficjalnie za kolejny pierwiastek. Wiec nie badzmy w plecy. Pozdrawiam.

Przy okazji zapytuję o pochodzenie tego [d] na końcu [nojsztad], [darmsztad] i [krojcfeld]. Zwłaszcza w kontekście Twoich [Eberhart], [rajnhart] itp.

[krojcfeld] w WSWO i wynika z odmian np. w WSO. W przypadku miast w odmianie zawsze słyszałem [d], ale muszę jeszcze dopytać, bo odmiana słownikowa tego nie potwierdza.

Moje zastrzeżenia dotyczą wyłącznie mianownika. We wszystkich znanych mi słownikach i nagraniach ewidentnie widzę i słyszę [t].

Wyciąganie wniosków z przypadków zależnych nie jest najlepszym pomysłem, co potwierdzają chociażby pod
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=2953

Jeśli w mianowniku ostatnia wymawiana głoska jest bezdźwięczna, a w innych przypadkach dźwięczna, to wpisuję dźwięczną, żeby ktoś w odmianie nie wymawiał bezdźwięcznie. Można by to zaznaczać jakoś inaczej, np. [czytaj: wyrazt, w odmianie: wyrazdu, wyrazdem itd.].
Tam, gdzie wpisałem [t], myślałem, że w całej odmianie czytane jest [t], bo taką wymowę w mianowniku podaje WSPP. W niektórych hasłach uściśla, że odmiany czytane są inaczej, ale przy słowach na -dt tego nie robi.
Wydawało mi się, że przy wymowie przez [d] miejscownik powinien wyglądać -dzie (http://so.pwn.pl/lista.php?co=Creutzfeldt), a przez [t] powinno być -cie, ale widzę, że Grzenia mówi inaczej.
Widocznie "Creutzfeldzie" to błąd, będę musiał o to dopytać.

Coś pokręciłem, w WSPP przy słowach na -dt jest jednak wymowa przypadków i wpisywałem ją zgodnie z tym, co napisałem wyżej w pierwszym zdaniu.
"Creutzfeldzie" wywalone.