Witam. Słownik wyrazów obcych PWN pod red. prof. Jana Tokarskiego, PWN 1980, uznaje pisownię z małej litery wyrazów graal i gral. Czy nie jest to błąd?
Dziękuję.

Pisownia małą literą dowodzi, że ustalając pisownię, autorzy słownika nie mieli dostatecznego oparcia w zwyczaju językowym. Dzisiaj, zwłaszcza za sprawą nowszych słowników ortograficznych PWN, a też wielu modnych publikacji, sprawa stała się prosta: wyraz Graal piszemy od wielkiej litery, z podwojonym a.
- Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski

oni tu nie takie rzeczy piszą z małej litery
ciekaw jestem co znów wymyślą żeby to wytłumaczyć

no wlasnie, prosze o wyjasnienie. powolujac sie rowniez na Umberto Eco ("Baudolino"), jednak Graal to nazwa wlasna.

Zgadza się, jest to nazwa własna i prawidłowa pisownia to Graal, jednak w Słowniku wyrazów obcych PWN pod red. prof. Jana Tokarskiego, PWN 1980 i widocznie jego wydaniu z 1990 roku lub trochę późniejszego znajdują się błędne wariantywne zapisy: gral i graal. Ten ewidentny błąd został poprawiony w późniejszych wydaniach slownikow pewuenowskich, dziwi więc, że słowa gral i graal nadal są dopuszczalne w grach Scrabble i literaki ;-). W ZDS-ie literakowym mamy:
W przypadku różnej oceny poprawności wyrazu przez różne źródła przyjmujemy, że jest on poprawny, jeżeli jest dopuszczony według któregokolwiek z takich słowników.
Czy jednak przez ten zapis musi utrwalac sie wsrod grajacych bledny zapis? Czy moze gracze juz tak bardzo przywyczaili sie do nieprawidlowych form, ze nie mozna usunac tych slow ze slownikow? A moze tworcy OSPS-u i Slownika Alternatywnego przeprowadzili sledztwo i jednak slowa gral i graal to nie sa zapisy bledne? Prosze ich o zabranie glosu.

Ja bym musiał wykreślić punkt o braku własnej inicjatywy i kopiowanie rozwiązań OSPS-u - proszę więc o spokój!

Jak ustaliła posłanka Blimunda ze Słownikowej Komisji Śledczej, zapisy graal i gral małymi literami dałoby się obronić, ale nie w znaczeniu, które podają słowniki.

"W najdawniejszym poemacie arturiańskim poświęconym Graalowi ("La Conte del Graal" Chrietena de Troyes z 1190 r.) rycerz Perceval trafia do tajemiczego zamku chromego króla o imieniu Bogaty Rybak. Podczas uczty Perceval jest świadkiem dziwnej procesji: najpierw idzie pachołek, trzymający włócznię, po której ścieka krew, a potem piękna kobieta niesie Graala z najczystszego złota, wysadzanego drogimi kamieniami. Chrietien nie wyjaśnił, czym tak naprawdę jest Graal w jego poemacie. Dowiadujemy się tylko, że jest to jakieś święte naczynie, w kórym królowi przynoszona jest hostia, stanowiąca jego jedyne pożywienie od 15 lat. Graal jest jakąś świętą relikwią związaną z obrzędem mszy świętej, co skłoniło do przypuszczeń, że Chretien wyobrażał go sobie jako rodzaj półmiska lub tacy. W dodatku można odnieść wrażenie, że Graal jest jednym z przedmiotów należących do graali, autor używa bowiem określenia "un graal" (jeden z wielu przedmiotów tego rodzaju), a nie "le Graal" (co wskazuje na przedmiot jedyny w swoim rodzaju, jak czynią późniejsi autorzy)."
http://www.kosciol.pl/article.php/20040913141743595

a moze to jednak nie był kielich ;) hah.

Gral - po polsku o jednym A; pod. m.in. niem., czeski i esperanto (patrz Wikipedia)

A tam "Gral"! Po polsku trzeba by pisać "Kielon" ;)

Moim zdaniem akurat ta poprawka językoznawców była chybiona. Jeśli czegoś namiętnie poszukuję, chcę coś bardzo zdobyć - jest to moim graalem (a nie Graalem). Podobnym przypadkiem jest mekka.