nominatyw, nominatiwus, mianownik; w językoznawstwie: 1. pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja podmiotu; 2. forma wyrazowa tego przypadka
nominatyw, nominatiwus, mianownik; w językoznawstwie: 1. pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja podmiotu; 2. forma wyrazowa tego przypadka