| pogonić |
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
| odmienność | tak |
| E (+b) | niepogonieni, niepogoniona, niepogonioną, niepogonione, niepogonionego, niepogonionej, niepogonionemu, niepogoniony, niepogonionych, niepogonionym, niepogonionymi, pogonieni, pogoniona, pogonioną, pogonione, pogonionego, pogonionej, pogonionemu, pogoniony, pogonionych, pogonionym, pogonionymi |
| H | pogonili, pogoniliby, pogonilibyście, pogonilibyśmy, pogoniliście, pogoniliśmy, pogonił, pogoniła, pogoniłaby, pogoniłabym, pogoniłabyś, pogoniłam, pogoniłaś, pogoniłby, pogoniłbym, pogoniłbyś, pogoniłem, pogoniłeś, pogoniło, pogoniłoby, pogoniły, pogoniłyby, pogoniłybyście, pogoniłybyśmy, pogoniłyście, pogoniłyśmy |
| I | pogoni, pogonią, pogonicie, pogonię, pogonimy, pogonisz |
| d | pogoniono |
| i (+b) | niepogonienia, niepogonieniach, niepogonieniami, niepogonienie, niepogonieniem, niepogonieniom, niepogonieniu, niepogonień, pogonienia, pogonieniach, pogonieniami, pogonienie, pogonieniem, pogonieniom, pogonieniu, pogonień |
| k | pogoń, pogońcie, pogońcież, pogońmy, pogońmyż, pogońże |
| ~ | pogoniwszy
|
| aktualizacja | 2017-01-15, tevex |