pogonić |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | niepogonieni, niepogoniona, niepogonioną, niepogonione, niepogonionego, niepogonionej, niepogonionemu, niepogoniony, niepogonionych, niepogonionym, niepogonionymi, pogonieni, pogoniona, pogonioną, pogonione, pogonionego, pogonionej, pogonionemu, pogoniony, pogonionych, pogonionym, pogonionymi |
H | pogonili, pogoniliby, pogonilibyście, pogonilibyśmy, pogoniliście, pogoniliśmy, pogonił, pogoniła, pogoniłaby, pogoniłabym, pogoniłabyś, pogoniłam, pogoniłaś, pogoniłby, pogoniłbym, pogoniłbyś, pogoniłem, pogoniłeś, pogoniło, pogoniłoby, pogoniły, pogoniłyby, pogoniłybyście, pogoniłybyśmy, pogoniłyście, pogoniłyśmy |
I | pogoni, pogonią, pogonicie, pogonię, pogonimy, pogonisz |
d | pogoniono |
i (+b) | niepogonienia, niepogonieniach, niepogonieniami, niepogonienie, niepogonieniem, niepogonieniom, niepogonieniu, niepogonień, pogonienia, pogonieniach, pogonieniami, pogonienie, pogonieniem, pogonieniom, pogonieniu, pogonień |
k | pogoń, pogońcie, pogońcież, pogońmy, pogońmyż, pogońże |
~ | pogoniwszy
|
aktualizacja | tevex, 2017-01-15 |