bórg

Brak: bórg (staroświeckie określenie kredytu)
Reymont, Chlopi, R 4.11
Płacicie zaraz, to bierzcie, ale na bórg nie dam ani ziarnka...

jakby co jest "borg"

Można chyba wprowadzić do SA : bórg =borg.
Mamy przysłowie nawet:
Kredyt (bórg) umarł, bórg (pożycz) nie żyje (, kto nie ma pieniędzy niech nie je, nie pije.

Słownik ortograficzny PWN z wymową opracowanie Aleksandra Kubiak-Sokół PWN 2008
Zestawienie haseł równobrzmiących o różnej pisowni
bórg (kredyt) i burg (zamek warowny)

Taaak, ten słownik rządzi się niezbadanymi prawidłami ...

Szczęśliwy ten, kto nie wie, co to lichwa, bórg;
Nie licząc zyskow ani strat,
Wołami swymi orze pradziadowski mórg,
Jak zacni ludzie z dawnych lat

W wierszu może być [pradziadowski], ale zwykle mówimy <pradziadowy> mórg.

M176c / W

Goethe - Faust cz. 1, tłum. Feliks Konopka
I póki tylko na bórg pić im dano,
Siedzą beztrosko, z gębą roześmianą.