burłaczyć |
występowanie | Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny - Kurpisz 1994-2005 - H. Zgółkowa |
odmienność | tak |
H | burłaczyli, burłaczyliby, burłaczylibyście, burłaczylibyśmy, burłaczyliście, burłaczyliśmy, burłaczył, burłaczyła, burłaczyłaby, burłaczyłabym, burłaczyłabyś, burłaczyłam, burłaczyłaś, burłaczyłby, burłaczyłbym, burłaczyłbyś, burłaczyłem, burłaczyłeś, burłaczyło, burłaczyłoby, burłaczyły, burłaczyłyby, burłaczyłybyście, burłaczyłybyśmy, burłaczyłyście, burłaczyłyśmy |
I | burłaczą, burłaczę, burłaczy, burłaczycie, burłaczymy, burłaczysz |
d | burłaczono |
i (+b) | burłaczenia, burłaczeniach, burłaczeniami, burłaczenie, burłaczeniem, burłaczeniom, burłaczeniu, burłaczeń, nieburłaczenia, nieburłaczeniach, nieburłaczeniami, nieburłaczenie, nieburłaczeniem, nieburłaczeniom, nieburłaczeniu, nieburłaczeń |
k | burłacz, burłaczcie, burłaczcież, burłaczmy, burłaczmyż, burłaczże |
v (+b) | burłacząca, burłaczącą, burłaczące, burłaczącego, burłaczącej, burłaczącemu, burłaczący, burłaczących, burłaczącym, burłaczącymi, nieburłacząca, nieburłaczącą, nieburłaczące, nieburłaczącego, nieburłaczącej, nieburłaczącemu, nieburłaczący, nieburłaczących, nieburłaczącym, nieburłaczącymi |
~ | burłacząc
|
aktualizacja | scaevus, 2007-01-02 |