dopuszczalne w grach (i)
bordun;
1. niski, długo brzmiący dźwięk, towarzyszący głównej melodii;
2. struna instrumentu z gryfem lub piszczałka organowa, na której można uzyskać taki dźwięk
KOMENTARZE
1. Długotrwały niski dźwięk, pełniący w muzyce ludowej rolę prymitywnego akompaniamentu, (np. w dudach gdzie piszczałka burdonowa wydaje jeden stały niski dźwięk, a na piszczałce melodycznej (tzw. przebierka) gra się melodię).
2. Głos organowy, odmiana fletu krytego o szerokiej menzurze, budowany przeważnie z drewna, występuje jako głos 16'lub 8', zazwyczaj w manuale, rzadziej w pedale. Charakteryzuje się głębokim szlachetnym, ciemnym brzmieniem.