burzyć |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
E (+b) | burzeni, burzona, burzoną, burzone, burzonego, burzonej, burzonemu, burzony, burzonych, burzonym, burzonymi, nieburzeni, nieburzona, nieburzoną, nieburzone, nieburzonego, nieburzonej, nieburzonemu, nieburzony, nieburzonych, nieburzonym, nieburzonymi |
H | burzyli, burzyliby, burzylibyście, burzylibyśmy, burzyliście, burzyliśmy, burzył, burzyła, burzyłaby, burzyłabym, burzyłabyś, burzyłam, burzyłaś, burzyłby, burzyłbym, burzyłbyś, burzyłem, burzyłeś, burzyło, burzyłoby, burzyły, burzyłyby, burzyłybyście, burzyłybyśmy, burzyłyście, burzyłyśmy |
I | burzą, burzę, burzy, burzycie, burzymy, burzysz |
d | burzono |
i (+b) | burzenia, burzeniach, burzeniami, burzenie, burzeniem, burzeniom, burzeniu, burzeń, nieburzenia, nieburzeniach, nieburzeniami, nieburzenie, nieburzeniem, nieburzeniom, nieburzeniu, nieburzeń |
k | burz, burzcie, burzcież, burzmy, burzmyż, burzże |
v (+b) | burząca, burzącą, burzące, burzącego, burzącej, burzącemu, burzący, burzących, burzącym, burzącymi, nieburząca, nieburzącą, nieburzące, nieburzącego, nieburzącej, nieburzącemu, nieburzący, nieburzących, nieburzącym, nieburzącymi |
~ | burząc
|
aktualizacja | tevex, 2012-03-04 |