cudaczyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
H | cudaczyli, cudaczyliby, cudaczylibyście, cudaczylibyśmy, cudaczyliście, cudaczyliśmy, cudaczył, cudaczyła, cudaczyłaby, cudaczyłabym, cudaczyłabyś, cudaczyłam, cudaczyłaś, cudaczyłby, cudaczyłbym, cudaczyłbyś, cudaczyłem, cudaczyłeś, cudaczyło, cudaczyłoby, cudaczyły, cudaczyłyby, cudaczyłybyście, cudaczyłybyśmy, cudaczyłyście, cudaczyłyśmy |
I | cudaczą, cudaczę, cudaczy, cudaczycie, cudaczymy, cudaczysz |
d | cudaczono |
i (+b) | cudaczenia, cudaczeniach, cudaczeniami, cudaczenie, cudaczeniem, cudaczeniom, cudaczeniu, cudaczeń, niecudaczenia, niecudaczeniach, niecudaczeniami, niecudaczenie, niecudaczeniem, niecudaczeniom, niecudaczeniu, niecudaczeń |
k | cudacz, cudaczcie, cudaczcież, cudaczmy, cudaczmyż, cudaczże |
v (+b) | cudacząca, cudaczącą, cudaczące, cudaczącego, cudaczącej, cudaczącemu, cudaczący, cudaczących, cudaczącym, cudaczącymi, niecudacząca, niecudaczącą, niecudaczące, niecudaczącego, niecudaczącej, niecudaczącemu, niecudaczący, niecudaczących, niecudaczącym, niecudaczącymi |
~ | cudacząc
|
aktualizacja | tevex, 2012-03-14 |