cynizm

w starożytności mianem tym okreslano filozofów którzy nie uznawali "ówczesnych zasad" takich jak np. podział na panów i niewolników. Sławnym cynikiem był Diogenes z Synopy, myśliciel pogodny i dobry, choć szczery aż do bólu.

nauka życia zgodnego z naturą, pogarda dla dóbr materialnych, drwina z autorytetów
Diogenes pochodził z Synopy, ale mieszkał w Atenach. Chodził w łachmanach, mieszkał w beczce, jadł co znalazł, potrzeby fizjologiczne załatwiał na ulicy. Lubił prowokować i drażnić ludzi.

cynizm obecnie mało jest kojarzony ze zgryźliwością. To raczej przesadne opieranie się na własnym egoizmie i odrzucenie wysokiego, czy wyższego stylu moralnego środowiska. Kojarzony głównie z postawą ludzi przegranych, potępianych.

cynizm - nie zapłaciłeś ubezpieczenia za wędrowanie po górach, pustyniach, czy grotach, to nie poszukujemy, bo to setki tysięcy złotych... twarde prawo, ale prawo.

powyzsza definicja "postawa życiowa charakteryzująca się nieuznawaniem obowiązujących zasad etycznych i lekceważącym odnoszeniu się do ogólnie szanowanych pojęć" bardziej pasuje mi do nonkonformisty.
obydwa pojecia moze i w jakims sensie sa podobne, ale cynizm bardziej ciazy ku temu charakterystycznemu dla niego marazmowi i zrezygnowaniu.
powatpiewania i krecenia nosem, ale nie "nieuznawiania".
"nieuznawanie" to tez jakby "aktywne stawanie przy swoim sprzeciwie", a cynik jest bierny i statyczny w swojej beznadziejnej wizji świata, gdzie wszystko co czlowieku dobre jest tylko i wylacznie przykrywka dla jego egoizmu.

Zawsze będę to kojarzył z Malfoy'em

Malfoyem. Apostrof jest zbędny.

A ja będę kojarzył to z Malloyem (misiem z Brickleberry) oraz z samym sobą.