degeneracja

Oto 4 stopnie degeneracji współczesnego człowieka i jego naturalnego środowiska:

1. człowiek za wszelką cenę dąży do dobrobytu i konsumpcyjnego stylu życia;
2. to wymaga nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych, produkcji
i nagromadzania odpadów;
3. to z kolei powoduje degradację środowiska, całej przyrody oraz uderza
w zdrowie i życie człowieka;
4. wobec tego człowiek podejmuje środki zaradcze dla ratowania siebie
i środowiska, ale tylko połowiczne, bowiem nie chce wyrzec się dobrobytu
i konsumpcyjnego stylu życia. Wraca więc do punktu „1.” i…
wszystko zaczyna się od nowa.
Jest to błędne koło, z którego właściwie nie ma wyjścia, poza jednym.
Jedynym „wyjściem bezpieczeństwa" jest powrót do normalnego i naturalnego stylu życia, który sprzyja człowiekowi i przyrodzie oraz jedna ze Stwórcą. Ale czy człowiek potrafi porzucić ten nabyty upór i okiełznać swoją „współczesną pazerność”? Nie ma innego wyjścia, musi. Bowiem jeśli nie przywróci swego instynktu samozachowawczego, nie zachowa też i sam siebie.

Wszystko ok.
Powszechnie znane, ekologiczne po części hasełka.
Nie rozumiem jednego - co ma do rzeczy "jednanie się ze Stwórcą"?
Z kim? Z tym siwobrodym i siwowłosym dziadkiem widniejącym niekiedy w starszych świątyniach chrześcijańskich (raczej katolickich)?
I co z tego "jednania się" ma niby wynikać?
Równowaga w przyrodzie? Czystość wód i powietrza? Chęć powrotu do początków?
Czyli do stada owiec na pustyni, ogniska, namiotu, zawoju na głowie i kija w ręce?

@gosc: skąd założenie, że człowiek dąży do konsumpcyjnego stylu życia? Prowadziłeś jakieś badania, analizy pod tym względem czy tak tylko sobie insynuujesz, co w dzisiejszych czasach jest niestety, ale bardzo modne?

Dla uwypuklenia problemu, zjawiska społeczne zwykle przedstawia się generalnie, pomijając poszczególne przypadki.
Dążenie do konsumpcyjnego stylu życia nie jest założeniem. Można słyszeć, a nie słuchać; patrzeć, a nie widzieć, nawet tego, co "widać gołym okiem".