diner

waluta Andory 1 diner to 100 centymów 1 peseta hiszpańska to 100 centymów

DINER

Pełna napięcia scena pierwszego spotkania uciekającego irlandzkiego gangstera (Tom Hanks) i ścigającego go płatnego zabójcy oraz fotoreportera w jednej osobie (Jude Law) w filmie "Droga do Zatracenia" rozgrywa się w przydrożnej restauracji, która kształtem i układem miejsc siedzących w lożach przypomina wagon kolejowy. To diner, klasyczny amerykański lokal dla podróżnych (słowo to oznacza również wagon restauracyjny oraz gościa przy stole, stołownika). Autorzy filmu znaleźli prawdziwy z lat 30. i wyposażyli go w oryginalny wystrój z epoki.

Walter Scott pracował dorywczo w lokalnej gazecie w Providence w stanie Rhode Island. Miał 17 lat, gdy postanowił sobie dorobić, sprzedając kanapki i kawę robotnikom wychodzącym z nocnej zmiany. W 1872 r. miał już tyle pieniędzy, że kupił wóz konny, który przerobił na knajpę. Pomysł chwycił i wkrótce tak zwane Night Owls (co należałoby przetłumaczyć jako nocne marki) pojawiły się w wielu miastach i działały o wiele dłużej niż tradycyjne restauracje zamykane o godz. 20. Do dziś dinery są czynne do późna lub wręcz całą dobę. Ich nocny charakter dobrze oddaje jedno z najsłynniejszych dzieł Edwarda Hoppera "Nighthawks" (1942) - przedstawia trzy samotne osoby siedzące późną nocą przy długim, typowym dla dinera barze. Tom Waits zatytułował jeden ze swoich albumów "Nighthawks at the diner" i pewnie dlatego obraz Hoppera często jest tak nazywany.

Na początku XX wieku na dinery przerabiano kolejowe wagony restauracyjne, a wraz z pojawieniem się tramwajów elektrycznych także zbędny tabor konny. Dinery zyskiwały popularność i przyciągały zróżnicowaną klientelę. Pojawiły się firmy oferujące nie tylko wystrój i wyposażenie, ale i budynek wyglądem imitujący wagonowy pierwowzór. Dinery przetrwały Wielki Kryzys, bo serwowały domowe posiłki po niewygórowanych cenach. W latach 30. autobusy zastąpiły tramwaje, więc po raz kolejny nadarzyła się okazja taniego zakupu wagonów.

Rewolucja w technologii po II wojnie światowej, boom gospodarczy i towarzyszący mu wzrost konsumpcji przyniosły złotą erę dinerów - coraz więcej klientów, w wystroju materiały ze stali nierdzewnej, laminowane blaty, obicia ze sztucznej skóry i podłogi z lastryko. Standardem stały się szafy grające. Nostalgicznym obrazem najlepszych lat "wagonowych posiłków" jest "Diner" Barry'ego Levinsona, w którym główne role zagrali nieznani jeszcze Mickey Rourke, Kevin Bacon, Daniel Stern i Steve Guttenberg.

więcej o dinerach na stronie:
http://serwisy.gazeta.pl/tv/1,57647,2198295.html

jeśli rzeczywiście jest taka waluta, to brakuje w odmianie "tego DINERA"

nie chciałbym się wtrącać - ale słowo "dinner" to po angielsku obiad (dining room - jadalnia, dinner-jacket - smoking)
pochodzenie słówka diner wydaje mi się wręcz bezposrednio związane z orginalnym znaczeniem
(zresztą w SO PWN 2004 zapisano: diner -ra, a. -ru, -rze; -rów a. dinner)

potocznie - obiad (potocznie NIESTETY! często u nas słychać własnie o dinerach a nie dinnerach albo obiadach)

napewno diner nie oznacza słowa obiad. Dinner to dinner czyli obiad. diner to osoba jedząca obiady

A znaczenie nr 2 - skąd wzięte? I czy są wyznaczone programy telewizyjne których oglądanie wskazuje na spożywanie dineru, czy też chodzi wyłącznie o włączony odbiornik telewizyjny???