| donucić |
| występowanie | Wielki słownik języka polskiego (wsjp.pl) - IJP PAN 2025 - P. Żmigrodzki |
| odmienność | tak |
| E (+b) | donuceni, donucona, donuconą, donucone, donuconego, donuconej, donuconemu, donucony, donuconych, donuconym, donuconymi, niedonuceni, niedonucona, niedonuconą, niedonucone, niedonuconego, niedonuconej, niedonuconemu, niedonucony, niedonuconych, niedonuconym, niedonuconymi |
| H | donucili, donuciliby, donucilibyście, donucilibyśmy, donuciliście, donuciliśmy, donucił, donuciła, donuciłaby, donuciłabym, donuciłabyś, donuciłam, donuciłaś, donuciłby, donuciłbym, donuciłbyś, donuciłem, donuciłeś, donuciło, donuciłoby, donuciły, donuciłyby, donuciłybyście, donuciłybyśmy, donuciłyście, donuciłyśmy |
| I | donucą, donucę, donuci, donucicie, donucimy, donucisz |
| d | donucono |
| i (+b) | donucenia, donuceniach, donuceniami, donucenie, donuceniem, donuceniom, donuceniu, donuceń, niedonucenia, niedonuceniach, niedonuceniami, niedonucenie, niedonuceniem, niedonuceniom, niedonuceniu, niedonuceń |
| k | donuć, donućcie, donućcież, donućmy, donućmyż, donućże |
| ~ | donuciwszy
|
| aktualizacja | 2017-05-19, maf |