| donucić |
|---|
| występowanie | Wielki słownik języka polskiego (wsjp.pl) - IJP PAN 2024 - P. Żmigrodzki |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | donuceni, donucona, donuconą, donucone, donuconego, donuconej, donuconemu, donucony, donuconych, donuconym, donuconymi, niedonuceni, niedonucona, niedonuconą, niedonucone, niedonuconego, niedonuconej, niedonuconemu, niedonucony, niedonuconych, niedonuconym, niedonuconymi |
|---|
| H | donucili, donuciliby, donucilibyście, donucilibyśmy, donuciliście, donuciliśmy, donucił, donuciła, donuciłaby, donuciłabym, donuciłabyś, donuciłam, donuciłaś, donuciłby, donuciłbym, donuciłbyś, donuciłem, donuciłeś, donuciło, donuciłoby, donuciły, donuciłyby, donuciłybyście, donuciłybyśmy, donuciłyście, donuciłyśmy |
|---|
| I | donucą, donucę, donuci, donucicie, donucimy, donucisz |
|---|
| d | donucono |
|---|
| i (+b) | donucenia, donuceniach, donuceniami, donucenie, donuceniem, donuceniom, donuceniu, donuceń, niedonucenia, niedonuceniach, niedonuceniami, niedonucenie, niedonuceniem, niedonuceniom, niedonuceniu, niedonuceń |
|---|
| k | donuć, donućcie, donućcież, donućmy, donućmyż, donućże |
|---|
| ~ | donuciwszy
|
|---|
| aktualizacja | maf, 2017-05-19 |
|---|