dufać

nie ma czegoś takiego w j.polskim
można zadufać się a nie dufać się

jest coś takiego w jęz. staropolskim. byłą nawet piosenka T. Sygietyńskiego (dla Mazowsza) 'Kukułeczka' ze słowami: "Chłopcy moi chłopcy, w co wy tak dufacie..."

W języku czeskim i słowackim doufat/dúfať oznacza wierzyć w sensie mieć nadzieję... Więc myślę, że w polskim powinno też występować w takim znaczeniu.

Nawet Sienkiewicz pisał w Potopie "Nigdy nie śmieli stawić się nam w otwartym polu, bo się jazdy okrutnie bali, a gdzie, dufając w siłę, wystąpili, tam słuszne dostali ćwiczenie". Więc chyba jednak jest xd

Dufać w słowniku z 1983 oznacza żreć (kiełbasę, tłustą słoninę), zapychać się

Czemu ludzie nie znający znaczenia od razu muszą wykłócać się, że "nie ma czegoś takiego w jęz. polskim"? Prawda - raczej nieużywane dziś słowo, ale używa się otóż tak np: dufam, że jutro będzie ładna pogoda. Znaczenie - mieć nadzieję... o ile mi wiadomo, do dziś używane na Słowacji (dúfať) i w Czechach (doufat) o tym samym znaczeniu. ;)

Kochajmy nawet te zwroty, które już rzadziej są używane, wszak to nasze dziedzictwo. Powinniśmy być z niego dumni!