| dulić |
| występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2025 - Z. Saloni i inni |
| odmienność | tak |
| E (+b) | duleni, dulona, duloną, dulone, dulonego, dulonej, dulonemu, dulony, dulonych, dulonym, dulonymi, nieduleni, niedulona, nieduloną, niedulone, niedulonego, niedulonej, niedulonemu, niedulony, niedulonych, niedulonym, niedulonymi |
| H | dulili, duliliby, dulilibyście, dulilibyśmy, duliliście, duliliśmy, dulił, duliła, duliłaby, duliłabym, duliłabyś, duliłam, duliłaś, duliłby, duliłbym, duliłbyś, duliłem, duliłeś, duliło, duliłoby, duliły, duliłyby, duliłybyście, duliłybyśmy, duliłyście, duliłyśmy |
| I | dulą, dulę, duli, dulicie, dulimy, dulisz |
| d | dulono |
| i (+b) | dulenia, duleniach, duleniami, dulenie, duleniem, duleniom, duleniu, duleń, niedulenia, nieduleniach, nieduleniami, niedulenie, nieduleniem, nieduleniom, nieduleniu, nieduleń |
| k | dul, dulcie, dulcież, dulmy, dulmyż, dulże |
| v (+b) | duląca, dulącą, dulące, dulącego, dulącej, dulącemu, dulący, dulących, dulącym, dulącymi, nieduląca, niedulącą, niedulące, niedulącego, niedulącej, niedulącemu, niedulący, niedulących, niedulącym, niedulącymi |
| ~ | duląc
|
| aktualizacja | 2017-09-19, tevex |