dopuszczalne w grach (i)
1. dobre maniery, elegancja, wytworność;
2. dawniej: wyróżnienie kogoś, nadanie godności lub stanowiska;
3. cecha odróżniająca dystynktywne cechy fonologiczne w gramatyce;
4. tylko w l.mn., w wojskowości: oznaczenia stopnia i rodzaju broni na mundurze
KOMENTARZE
"Ileż taktu, jakaż dystynkcja, wdzięk i charme!"
Michaił Bułhakow "Mistrz i Małgorzata"
;-)
"Oczy miał utkwione w suficie, jedną rękę podłożył pod głowę, a drugą gładził bezmyślnie i obciągał mundur wojskowy bez dystynkcji."
"Inny świat" G. Herling-Grudziński