| dziwić | 
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz | 
| odmienność | tak | 
| H | dziwili, dziwiliby, dziwilibyście, dziwilibyśmy, dziwiliście, dziwiliśmy, dziwił, dziwiła, dziwiłaby, dziwiłabym, dziwiłabyś, dziwiłam, dziwiłaś, dziwiłby, dziwiłbym, dziwiłbyś, dziwiłem, dziwiłeś, dziwiło, dziwiłoby, dziwiły, dziwiłyby, dziwiłybyście, dziwiłybyśmy, dziwiłyście, dziwiłyśmy | 
| I | dziwi, dziwią, dziwicie, dziwię, dziwimy, dziwisz | 
| d | dziwiono | 
| i (+b) | dziwienia, dziwieniach, dziwieniami, dziwienie, dziwieniem, dziwieniom, dziwieniu, dziwień, niedziwienia, niedziwieniach, niedziwieniami, niedziwienie, niedziwieniem, niedziwieniom, niedziwieniu, niedziwień | 
| k | dziw, dziwcie, dziwcież, dziwmy, dziwmyż, dziwże | 
| v (+b) | dziwiąca, dziwiącą, dziwiące, dziwiącego, dziwiącej, dziwiącemu, dziwiący, dziwiących, dziwiącym, dziwiącymi, niedziwiąca, niedziwiącą, niedziwiące, niedziwiącego, niedziwiącej, niedziwiącemu, niedziwiący, niedziwiących, niedziwiącym, niedziwiącymi | 
| ~ | dziwiąc
  | 
| aktualizacja | 2012-02-29, tevex |