dopuszczalne w grach (i)
1. kierunek filozoficzny zapoczątkowany przez Epikura, według którego przyjemność prowadzi do szczęścia, będącego celem życia;
2. postawa życiowa polegająca na nieskrępowanym korzystaniu z życia; wygodnictwo, sybarytyzm
KOMENTARZE
jest tworem Epikura; uważał on, że celem człowieka jest szczęście, które utożsamiali z przyjemnością, przeciwstawił je nieszczęściu, powstającemu w wyniku doznawania cierpienia; wiedząc, że życie jest krótkie, Epikur uważał, że należy z niego korzystać, póki trwa (carpe diem); drogą do szczęścia, a raczej środkami do jego osiągnięcia, stanowiły cnota i rozum; Epikur nie negował istnienia bogów, ale twierdził, że nie mogą one w żaden sposób ingerować w życie ludzi, tak więc człowiek uwolniony od przesądów religijnych, powinien realizować swe szczęście na ziemi prowadząc życie mądre, sprawiedliwe i cnotliwe, to przyczyniało się do szczęścia ogółu; wszystko więc opierało się na używaniu życia i koncentracji na dobrach doczesnych, ale ważny również umiar, gdyż zbyt usilne uganianie się za przyjemnością może jednak wywołać cierpienie
dziękuje właśnie tego szukałam;)
epikureizm punkt 2.
ta definicja dotyczy hedonizmu
fatalny skrót epikureizmu! Epikureizm był przeciwieństwem hedonizmu i opierał się przyjemnościach duchowych, a nie cielesnych, które prowadza ostatecznie i jedynie do prawdziwego szczęścia.
1 gośc. świetna definicja epikureizmu !
You got something I need,
in this world full of people, there' s one killing me,
and if you only die want, i wanna die with you ! :3
ONE REPUBLIC . <3
Czym rozni sie od hedonizmu?
To ich dążenie do szczęścia/odczuwania przyjemności bardziej polegało na unikaniu cierpienia/bólu.
tego szukałem dzięki!! (tego 2 a wszędzie było że to twór epikura itp.)
No niezupełnie - punkt 2 bardziej pasuje do hedonizmu. Epokureizm to dążenie do nie tyle uciech cielesnych, co radości w duszy.
Punkt 2 definicji jest prawie tożsamy z defą z sjp.pwn.pl; nie wieszałbym pochopnie psów na kamykście. W zasadzie tylko niepotrzebnie dodał "uciech" i "wygodnictwo" - to pierwsze kojarzy się właśnie z uciechami cielesnymi i hedonizmem, drugie zaś ma negatywny wydźwięk (niepasujący do ogólnej definicji epikureizmu).
Kamykst miał tendencje do dodawania coś "od siebie" w definicjach. Tutaj ewidentnie pomieszał epikureizm z hedonizmem. Wbrew pozorom, są to dwie bardzo różne postawy życiowe - pierwsza uchodzi za pozytywną, druga wręcz przeciwnie (bywa używana w roli synonimu egoizmu).