facylitacja

wystarczy sprawdzic w PWN - ta definicja jest nieprawidłowa, warto byloby ją zmienic - poizej kopia z pwn:
Słowniki wyrazów obcych notują facylitację (ang. facilitation, z fr. faciliter ‘ułatwiać’, z łac. facilis ‘łatwy’) jako – najogólniej mówiąc – wzajemną stymulację zachowań członków grupy, a stąd już tylko krok do facylitatora, który takie zachowania obserwuje, pobudza i wspiera grupę w dochodzeniu do celu. W pracach z zakresu psychopedagogiki, pedagogiki społecznej i zarządzania oprócz facylitacji i facylitatora pojawiają się jeszcze: funkcja facylitacyjna, techniki facylitatingu, umiejętności facylitatorskie, widać więc, że słowo wchodzi w szerszy obieg.

Dokładnie nawet w książce dr Ken Blanchard def. facylitatora - osoba wspierająca i ułatwiająca procesy społeczne, często sprawująca kontrolę nad rozwiązywaniem problemu lud podejmowaniem decyzji przez grupę. Definicja dotyczy nowoczesnego lidera, który musi stwarzać podwładnym możliwości rozwoju, a w zespołach pełnić właśnie funkcję facylitatora - i to nie tylko jako efektywny kierownik zespołu, ale także jako efektywny członek tego zespołu.

Jak piszą poprzednicy - ta definicja jest błędna. Rozumiem, że jest to słowo wywodzące się z angielskiego. Jeśli tak, to wystarczy zajrzeć też tutaj: https://www.merriam-webster.com/dictionary/facilitator . Przykładowo można powiedzieć, że facylitator zadbał o sprawny przebieg szkolenia.

Różnica wynika z tego, że tu mamy definicję facylitacji społecznej a nie facylitacji w rozumieniu wspierania procesu grupowego (https://pl.wikipedia.org/wiki/Facylitacja_spo%C5%82eczna)