dopuszczalne w grach (i)
1. zadziwiający, wyjątkowy, niezwykły, nadzwyczajny;
2. w filozofii: związany z fenomenami (doznaniami zmysłowymi i emocjonalnymi)
KOMENTARZE
Zdecydowanie niepełna definicja. A co ze znaczeniem filozoficznym? Np. fenomenalny stan umysłu.
wszystko zostałe ujęte jak należy i powyżej opisane.
Trzeba uważać, by nie pomylić dwóch odmiennych określeń. Fenomenologicznym jest to, co podlega pod badania nauki zwanej fenomenologią. Zaś to, co na gruncie takich badań zostanie odkryte, może być fenomenem lub czymś o charakterze fenomenalnym, jak np. fenomenalna struktura bycia lub inna fenomenalna struktura. Fenomen jest zjawiskiem, ale nie każde zjawisko jest fenomenem. Fenomen jest zjawiskiem, za którym się skrywa konkretny byt nie mający wizerunku w sensualistycznym znaczeniu. Jest byt i bycie bytu (niem. - dasein). Fenomen jest owym byciem danego bytu. Fenomen sam w sobie jest bytem, za którym chowa się inny byt. Fenomenalnym jest to, co wynika z istnienia i działania fenomenu(ów), np. fenomenalny zbiór bytów pozazmysłowych, np. liczb, zasad matematycznych, wartości estetycznych (piękno, brzydota), etycznych (dobro, zło) czy poznawczych (prawda, istnienie, bycie bytu). Więcej na ten temat zob. w publikacjach Heideggera i Gadamera.