fonola

FONOLA, instrument muz. z grupy idiofonów języczkowych (idiofony). F. ma kształt skrzynki, wewnątrz której znajduje się wiatrownica z metalowymi blaszkami (języczkami), małe mieszki i perforowana taśma papierowa. Mieszki poruszane są mechanicznie (za pomocą korbki), a powietrze przechodzi z nich kanałami do poszczególnych języczków. Odpowiednie rozmieszczenie otworów na taśmie (przesuwającej się wskutek ruchu obrotowego korby) decyduje o otwarciu lub zamknięciu poszczególnych kanałów powietrznych i uzyskaniu żądanej melodii. F. wynaleziona została ok. poł. XIX w. W okresie swojej popularności wykorzystywana była jako instrument służący do muzykowania domowego.

Encyklopedia muzyki PWN © Wydawnictwo Naukowe PWN