garnąć |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
B | garnij, garnijcie, garnijcież, garnijmy, garnijmyż, garnijże |
E (+b) | garnięci, garnięta, garniętą, garnięte, garniętego, garniętej, garniętemu, garnięty, garniętych, garniętym, garniętymi, niegarnięci, niegarnięta, niegarniętą, niegarnięte, niegarniętego, niegarniętej, niegarniętemu, niegarnięty, niegarniętych, niegarniętym, niegarniętymi |
F | garnął, garnąłby, garnąłbym, garnąłbyś, garnąłem, garnąłeś, garnęli, garnęliby, garnęlibyście, garnęlibyśmy, garnęliście, garnęliśmy, garnęła, garnęłaby, garnęłabym, garnęłabyś, garnęłam, garnęłaś, garnęło, garnęłoby, garnęły, garnęłyby, garnęłybyście, garnęłybyśmy, garnęłyście, garnęłyśmy |
I | garną, garnę, garnie, garniecie, garniemy, garniesz |
e | garnięto |
j (+b) | garnięcia, garnięciach, garnięciami, garnięcie, garnięciem, garnięciom, garnięciu, garnięć, niegarnięcia, niegarnięciach, niegarnięciami, niegarnięcie, niegarnięciem, niegarnięciom, niegarnięciu, niegarnięć |
v (+b) | garnąca, garnącą, garnące, garnącego, garnącej, garnącemu, garnący, garnących, garnącym, garnącymi, niegarnąca, niegarnącą, niegarnące, niegarnącego, niegarnącej, niegarnącemu, niegarnący, niegarnących, niegarnącym, niegarnącymi |
~ | garnąc
|
aktualizacja | meg, 2006-01-06 |