kawęczyć |
występowanie | Słownik poprawnej polszczyzny - PWN 1994, 1995, 1996, 1997, 1998 - W. Doroszewski Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
H | kawęczyli, kawęczyliby, kawęczylibyście, kawęczylibyśmy, kawęczyliście, kawęczyliśmy, kawęczył, kawęczyła, kawęczyłaby, kawęczyłabym, kawęczyłabyś, kawęczyłam, kawęczyłaś, kawęczyłby, kawęczyłbym, kawęczyłbyś, kawęczyłem, kawęczyłeś, kawęczyło, kawęczyłoby, kawęczyły, kawęczyłyby, kawęczyłybyście, kawęczyłybyśmy, kawęczyłyście, kawęczyłyśmy |
I | kawęczą, kawęczę, kawęczy, kawęczycie, kawęczymy, kawęczysz |
d | kawęczono |
i (+b) | kawęczenia, kawęczeniach, kawęczeniami, kawęczenie, kawęczeniem, kawęczeniom, kawęczeniu, kawęczeń, niekawęczenia, niekawęczeniach, niekawęczeniami, niekawęczenie, niekawęczeniem, niekawęczeniom, niekawęczeniu, niekawęczeń |
k | kawęcz, kawęczcie, kawęczcież, kawęczmy, kawęczmyż, kawęczże |
v (+b) | kawęcząca, kawęczącą, kawęczące, kawęczącego, kawęczącej, kawęczącemu, kawęczący, kawęczących, kawęczącym, kawęczącymi, niekawęcząca, niekawęczącą, niekawęczące, niekawęczącego, niekawęczącej, niekawęczącemu, niekawęczący, niekawęczących, niekawęczącym, niekawęczącymi |
~ | kawęcząc
|
aktualizacja | tevex, 2019-11-15 |