komizm

Szukam i szukam tej zasady, która stworzyła formę "komiźmie"
I znalazłem!!!
WSPP PWN 2005, str. 413 (można dopisać do "występowanie")
cytat:
"komizm [wym. komism a. komizm] m IV, D. komizmu, Ms. komizmie [wym. komiźmie, rzad. komizmie]..."

HURRA!!!
JEST - w SŁOWNIKU zapisano sposób wymowy. Ale w zasadach jest zapisane: "...forma podstawowa wyrazu znajduje się jako hasło, podhasło lub część definicji hasła, z pominięciem przykładów zastosowania, w jednym z dozwolonych źródeł słów wymienionych w punkcie..." i nie ma nic, że zapis wymowy jest przykładem zastosowania - czyli forma prawidłowa.
Podobnie przy słowie "izm" i innych kończących się na "-izm". Tak się wymawia. I ponieważ to zapisano w SŁOWNIKU z kanonu to formę wymowy można uznać za słowo do gry...
pozdrawiam
ps
no chyba, że jest jakaś inna zasada gramatyczna zezwalająca na PISANIE słowa "komizmie" (Ms. od słowa "komizm") tak jak się go w większości przypadków WYMAWIA...

"Komizm - przeciwieństwo tragizmu, jakość estetyczna pochodząca z dramaturgii gr., oparta na śmiechu (odpowiedniku tragicznej katharsis), zbudowana na zaskakującym, nagłym kontraście cech nieoczekiwanych w obserwowanym zjawisku"

Komizm (gr.) – kategoria estetyczna, określająca właściwości zjawisk zdolnych wywołać śmiech oraz okoliczności, w jakich dochodzi do powstania tej reakcji. Istnieje wiele poglądów w kwestii źródeł efektu komicznego, na ogół przyjmuje się, że jego istota polega na ujawnianiu zaskakującej sprzeczności, kontrastu, będących wynikiem przedstawienia osób, sytuacji odbiegających od oczekiwań odbiorcy.

wiecie co to jest dziwne bo mam teks i nie umiem zrobic tego.Komizm (gr.) – kategoria estetyczna, określająca właściwości zjawisk zdolnych wywołać śmiech oraz okoliczności, w jakich dochodzi do powstania tej reakcji. Istnieje wiele poglądów w kwestii źródeł efektu komicznego, na ogół przyjmuje się, że jego istota polega na ujawnianiu zaskakującej sprzeczności, kontrastu, będących wynikiem przedstawienia osób, sytuacji odbiegających od oczekiwań odbiorcy.
kuszelas # 2006-01-31
Szukam i szukam tej zasady, która stworzyła formę "komiźmie"
I znalazłem!!!
WSPP PWN 2005, str. 413 (można dopisać do "występowanie")
cytat:
"komizm [wym. komism a. komizm] m IV, D. komizmu, Ms. komizmie [wym. komiźmie, rzad. komizmie]..."

HURRA!!!
JEST - w SŁOWNIKU zapisano sposób wymowy. Ale w zasadach jest zapisane: "...forma podstawowa wyrazu znajduje się jako hasło, podhasło lub część definicji hasła, z pominięciem przykładów zastosowania, w jednym z dozwolonych źródeł słów wymienionych w punkcie..." i nie ma nic, że zapis wymowy jest przykładem zastosowania - czyli forma prawidłowa.
Podobnie przy słowie "izm" i innych kończących się na "-izm". Tak się wymawia. I ponieważ to zapisano w SŁOWNIKU z kanonu to formę wymowy można uznać za słowo do gry...
pozdrawiam
ps
no chyba, że jest jakaś inna zasada gramatyczna zezwalająca na PISANIE słowa "komizmie" (Ms. od słowa "komizm") tak jak się go w większości przypadków WYMAWIA...

> ~gosc # 2008-03-04
"Komizm - przeciwieństwo tragizmu, jakość estetyczna pochodząca z dramaturgii gr., oparta na śmiechu (odpowiedniku tragicznej katharsis), zbudowana na zaskakującym, nagłym kontraście cech nieoczekiwanych w obserwowanym zjawisku"