kordupel

Dlaczego koczur to kocur a kordupel to kurdupel? Dorwaliście jakieś egzotyczne wydanie słownika bez korekty? A może wypadła wam kartka z erratą?

cicho być profesory wiedzą lepiej :P

Skoro dawniej tak mówiono i pisano to znaczy, że "kurdupel" to błąd. Należałoby pisać "kórdupel".

Pisano Jacob, ale teraz Jakub.

wyjaśnienie tego wyrażenia jest proste:
- otóż kurdupel jest określeniem Kurda tożsamym z kurdebele,
- Kurd ma narodowość turecką i pochodzi z obszaru zwanego kiedyś Kurdystanem. Po rozbiorze ziem przez ościenne trzy państwa emigracja Kurdów rozlała się po całej Europie. Część osiadła w kraju Basków na granicy Hiszpańsko-Francuskiej, a stąd pochodzi słowo upel o znaczeniu beczka, dlatego mamy kurd-upel (beczka i bela = gruby)
- narodowość czasem może być zapisana jako nazwa człowieka i stąd w Niemczech popularne zostało imię Kurt. Na grubego Kurta możemy mówić kurde-bele, albo kurd-upel

"Pisano Jacob, ale teraz Jakub."

Istotnie dawniej był "Jakób". Pisano także "ogurek", a Niemcy to słowo od nas zapożyczyli i piszą "Gurke". U nas błędnie żongluje się literami "u" i "ó".
Dzięki, gościu, za wsparcie.

JKM nadal pisze "Jakób"...

co wy bredzicie o Jakó(u)bie i ogó(u)rku
i co Ma Piernik Do Wiatraka ?!
jest hasło "kurdupel", a po sąsiedzku u nas żył Kurdziel
(kurd-dziel)
- stąd wiem co piszę
Kurd dzielił powojenne mienie, które zasiedlił z liczną rodziną,
każdy chciał żyć, a Kurd senior musiał całą ferajnę godzić,
- na marginesie, całkiem do rzeczy był gość, dużo gadał, swoje robił, konfliktów unikał
- słowa kurd, upel, bele są w słowniku, a kurdy lubią "wiedzieć" i pilnują dobrze tego co mają.
- czy słowo "kurd", wywodzić z narzecza Kurdów Górskich, czy od ruskiego "kur" po łacinie gallus to już inna bajka

~gosc # 2018-10-01 "Należałoby pisać "kórdupel". koniec cytatu

zanim podążysz na manowce, sprawdź czy "ó" jest znakiem akcentu na "o"
- wiele wyrazów na dziwaczny zapis i znaczenie, bo mają pochodzenie rusko/ukraińskie i znak akcentu (' ) zaznaczono w celu wymowy a/o
- wyrazy owe zapisywano w polskich literach i to czasem myli

Słowo jest czysto polskie, mimo że, jak ktoś się nie zastanowi, może wyglądać na obce. Rdzeń KOR wskazuje na pochodzenie od słowa "kora", lecz to w zasadzie skrót od "kornik": małego i upierdliwego owada szkodnika. DUPEL to już nawet laikowi wiadomo, że od wulgarnej wersji "pośladki".