dopuszczalne w grach (i)
italika, italik;
1. druk pochyły, naśladujący pismo ręczne; czcionki tego druku;
2. oznaczenie tej odmiany pisma, zwykle w rękopisie, za pomocą linii falistej;
3. ręczne pismo pochyłe; pismo rzymskie powstałe przez łączenie liter przy pośpiesznym pisaniu
KOMENTARZE
italika
pochyłe pismo drukarskie
a, italika gdzie?
*Po 26 latach, 9 grudnia 1997 r., Rada Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk zaakceptowała pisownię łącznej partykuły przeczącej "nie" z imiesłowami odmiennymi, zmieniając, choć z zastrzeżeniem, że „jeśli jednak autorowi szczególnie
zależy na podkreśleniu czynnościowego („czasownikowego”) znaczenia zaprzeczonego imiesłowu, może partykułę nie napisać rozłącznie”*.
Oczywiście - trzecie słowo od końca powinno być napisane kursywą.
Powyższe jest na str. 321.
A poniższe, to cytat z pracy doktorskiej nt. naszego języka - http://www.sbc.org.pl/Content/93088/doktorat3218.pdf (str. 325) -
32. Zawsze zachowuje się w inicjałach (podobnie jak w skrótowcach) dwuznak Ch., zarówno w wyrazach rodzimych, w których oznacza głoskę ch, jak i w wyrazach obcych zaczynających się od innych głosek (np. sz, cz, k). Poprawny zapis to zatem: Ch. (np. "Chrystian, Chryzostom, Chwalibóg"; "Chudy, Choma, Cholewa"; francuski i angielski "Charles", angielski Christopher)".
Ostatnie imię także powinno być ukursywione.