kwęczeć |
występowanie | Słownik poprawnej polszczyzny - PWN 1994, 1995, 1996, 1997, 1998 - W. Doroszewski Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
H | kwęczał, kwęczała, kwęczałaby, kwęczałabym, kwęczałabyś, kwęczałam, kwęczałaś, kwęczałby, kwęczałbym, kwęczałbyś, kwęczałem, kwęczałeś, kwęczało, kwęczałoby, kwęczały, kwęczałyby, kwęczałybyście, kwęczałybyśmy, kwęczałyście, kwęczałyśmy, kwęczeli, kwęczeliby, kwęczelibyście, kwęczelibyśmy, kwęczeliście, kwęczeliśmy |
J | kwęczą, kwęczę, kwęczy, kwęczycie, kwęczymy, kwęczysz |
d | kwęczano |
i (+b) | kwęczenia, kwęczeniach, kwęczeniami, kwęczenie, kwęczeniem, kwęczeniom, kwęczeniu, kwęczeń, niekwęczenia, niekwęczeniach, niekwęczeniami, niekwęczenie, niekwęczeniem, niekwęczeniom, niekwęczeniu, niekwęczeń |
k | kwęcz, kwęczcie, kwęczcież, kwęczmy, kwęczmyż, kwęczże |
v (+b) | kwęcząca, kwęczącą, kwęczące, kwęczącego, kwęczącej, kwęczącemu, kwęczący, kwęczących, kwęczącym, kwęczącymi, niekwęcząca, niekwęczącą, niekwęczące, niekwęczącego, niekwęczącej, niekwęczącemu, niekwęczący, niekwęczących, niekwęczącym, niekwęczącymi |
~ | kwęcząc
|
aktualizacja | tevex, 2019-11-16 |