ląc

jak ląc jest od lęgów to ktoś jest nieźle popaprany

może On się lącnął a nie wylęgł:)))))))))))))))))

Słownik ortograficzny - PWN 2004 - A. Kłosińska

Lękać się

Jeśli słowo "ląc" jest od słowa lęg czy lęgi,to uważam że poprawniej było by "lądz"

Inne także: "ląc", postać jednokrotna, gdy mnogokrotne: "lęknąć". Koniugacja właściwa dawno zapomniana: lę-/-kę, -czesz, -cze, -czewa, -czeta, -czemy, -czecie, -lęką; ląkł, lękła; lękli; lęczony; lęczenie. Wszystkie złąki przedrostkowe, jak: "prze-, u-, wy-, za-, z-/-ląc", koniugować winny: prze-/-lękę, -lęczesz, etc., j. w., skąd właśnie żywe nadal imiesłowy przeszłe: przelękły, wylękły, (nie)ulękły i im podobne. Dawno jednak w polszczyźnie zaniknione rozróżnianie między jedno-, a częstokrotnością, sprawia, że np. jednokrotne: "przysiąc", "dosiąc", "zląc", "wprząc" i im podobne odmieniają się, jak częstokrotne: "przy-sięgnąć/daw. też: -siągnąć; w-przęgnąć/daw. też: -przągnąć" itd.

Dlaczego głupota musi być sprzężona z agresją słowną i kiesko usiłowanym dowcipem? Wyjaśniam, choc wątpie, czy to pomoże: z bezokolicznikiem ląc i jego forami osobowymi legne, lęgniesz... itd. jest dokładnie tak samo jak z czasownikiem biec - biegnę, biegniesz... itd.