mękolić |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
odmienność | tak |
H | mękolili, mękoliliby, mękolilibyście, mękolilibyśmy, mękoliliście, mękoliliśmy, mękolił, mękoliła, mękoliłaby, mękoliłabym, mękoliłabyś, mękoliłam, mękoliłaś, mękoliłby, mękoliłbym, mękoliłbyś, mękoliłem, mękoliłeś, mękoliło, mękoliłoby, mękoliły, mękoliłyby, mękoliłybyście, mękoliłybyśmy, mękoliłyście, mękoliłyśmy |
I | mękolą, mękolę, mękoli, mękolicie, mękolimy, mękolisz |
d | mękolono |
i (+b) | mękolenia, mękoleniach, mękoleniami, mękolenie, mękoleniem, mękoleniom, mękoleniu, mękoleń, niemękolenia, niemękoleniach, niemękoleniami, niemękolenie, niemękoleniem, niemękoleniom, niemękoleniu, niemękoleń |
k | mękol, mękolcie, mękolcież, mękolmy, mękolmyż, mękolże |
v (+b) | mękoląca, mękolącą, mękolące, mękolącego, mękolącej, mękolącemu, mękolący, mękolących, mękolącym, mękolącymi, niemękoląca, niemękolącą, niemękolące, niemękolącego, niemękolącej, niemękolącemu, niemękolący, niemękolących, niemękolącym, niemękolącymi |
~ | mękoląc
|
aktualizacja | tevex, 2017-09-19 |