mianować |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
B | mianuj, mianujcie, mianujcież, mianujmy, mianujmyż, mianujże |
E (+b) | mianowana, mianowaną, mianowane, mianowanego, mianowanej, mianowanemu, mianowani, mianowany, mianowanych, mianowanym, mianowanymi, niemianowana, niemianowaną, niemianowane, niemianowanego, niemianowanej, niemianowanemu, niemianowani, niemianowany, niemianowanych, niemianowanym, niemianowanymi |
G (+b) | mianująca, mianującą, mianujące, mianującego, mianującej, mianującemu, mianujący, mianujących, mianującym, mianującymi, niemianująca, niemianującą, niemianujące, niemianującego, niemianującej, niemianującemu, niemianujący, niemianujących, niemianującym, niemianującymi |
H | mianowali, mianowaliby, mianowalibyście, mianowalibyśmy, mianowaliście, mianowaliśmy, mianował, mianowała, mianowałaby, mianowałabym, mianowałabyś, mianowałam, mianowałaś, mianowałby, mianowałbym, mianowałbyś, mianowałem, mianowałeś, mianowało, mianowałoby, mianowały, mianowałyby, mianowałybyście, mianowałybyśmy, mianowałyście, mianowałyśmy |
J | mianują, mianuje, mianujecie, mianujemy, mianujesz, mianuję |
e | mianowano |
j (+b) | mianowania, mianowaniach, mianowaniami, mianowanie, mianowaniem, mianowaniom, mianowaniu, mianowań, niemianowania, niemianowaniach, niemianowaniami, niemianowanie, niemianowaniem, niemianowaniom, niemianowaniu, niemianowań |
~ | mianowawszy, mianując
|
aktualizacja | koalar, 2007-07-19 |