mienić |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
E (+b) | mienieni, mieniona, mienioną, mienione, mienionego, mienionej, mienionemu, mieniony, mienionych, mienionym, mienionymi, niemienieni, niemieniona, niemienioną, niemienione, niemienionego, niemienionej, niemienionemu, niemieniony, niemienionych, niemienionym, niemienionymi |
H | mienili, mieniliby, mienilibyście, mienilibyśmy, mieniliście, mieniliśmy, mienił, mieniła, mieniłaby, mieniłabym, mieniłabyś, mieniłam, mieniłaś, mieniłby, mieniłbym, mieniłbyś, mieniłem, mieniłeś, mieniło, mieniłoby, mieniły, mieniłyby, mieniłybyście, mieniłybyśmy, mieniłyście, mieniłyśmy |
I | mieni, mienią, mienicie, mienię, mienimy, mienisz |
d | mieniono |
i (+b) | mienienia, mienieniach, mienieniami, mienienie, mienieniem, mienieniom, mienieniu, mienień, niemienienia, niemienieniach, niemienieniami, niemienienie, niemienieniem, niemienieniom, niemienieniu, niemienień |
k | mień, mieńcie, mieńcież, mieńmy, mieńmyż, mieńże |
v (+b) | mieniąca, mieniącą, mieniące, mieniącego, mieniącej, mieniącemu, mieniący, mieniących, mieniącym, mieniącymi, niemieniąca, niemieniącą, niemieniące, niemieniącego, niemieniącej, niemieniącemu, niemieniący, niemieniących, niemieniącym, niemieniącymi |
~ | mieniąc
|
aktualizacja | tevex, 2011-07-22 |