naawanturować |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz (pod: narozrabiać) |
odmienność | tak |
B | naawanturuj, naawanturujcie, naawanturujcież, naawanturujmy, naawanturujmyż, naawanturujże |
H | naawanturowali, naawanturowaliby, naawanturowalibyście, naawanturowalibyśmy, naawanturowaliście, naawanturowaliśmy, naawanturował, naawanturowała, naawanturowałaby, naawanturowałabym, naawanturowałabyś, naawanturowałam, naawanturowałaś, naawanturowałby, naawanturowałbym, naawanturowałbyś, naawanturowałem, naawanturowałeś, naawanturowało, naawanturowałoby, naawanturowały, naawanturowałyby, naawanturowałybyście, naawanturowałybyśmy, naawanturowałyście, naawanturowałyśmy |
J | naawanturują, naawanturuje, naawanturujecie, naawanturujemy, naawanturujesz, naawanturuję |
e | naawanturowano |
j (+b) | naawanturowania, naawanturowaniach, naawanturowaniami, naawanturowanie, naawanturowaniem, naawanturowaniom, naawanturowaniu, naawanturowań, nienaawanturowania, nienaawanturowaniach, nienaawanturowaniami, nienaawanturowanie, nienaawanturowaniem, nienaawanturowaniom, nienaawanturowaniu, nienaawanturowań |
~ | naawanturowawszy
|
aktualizacja | tevex, 2024-09-10 |