nadarzyć |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
E (+b) | nadarzeni, nadarzona, nadarzoną, nadarzone, nadarzonego, nadarzonej, nadarzonemu, nadarzony, nadarzonych, nadarzonym, nadarzonymi, nienadarzeni, nienadarzona, nienadarzoną, nienadarzone, nienadarzonego, nienadarzonej, nienadarzonemu, nienadarzony, nienadarzonych, nienadarzonym, nienadarzonymi |
H | nadarzyli, nadarzyliby, nadarzylibyście, nadarzylibyśmy, nadarzyliście, nadarzyliśmy, nadarzył, nadarzyła, nadarzyłaby, nadarzyłabym, nadarzyłabyś, nadarzyłam, nadarzyłaś, nadarzyłby, nadarzyłbym, nadarzyłbyś, nadarzyłem, nadarzyłeś, nadarzyło, nadarzyłoby, nadarzyły, nadarzyłyby, nadarzyłybyście, nadarzyłybyśmy, nadarzyłyście, nadarzyłyśmy |
I | nadarzą, nadarzę, nadarzy, nadarzycie, nadarzymy, nadarzysz |
d | nadarzono |
i (+b) | nadarzenia, nadarzeniach, nadarzeniami, nadarzenie, nadarzeniem, nadarzeniom, nadarzeniu, nadarzeń, nienadarzenia, nienadarzeniach, nienadarzeniami, nienadarzenie, nienadarzeniem, nienadarzeniom, nienadarzeniu, nienadarzeń |
k | nadarz, nadarzcie, nadarzcież, nadarzmy, nadarzmyż, nadarzże |
~ | nadarzywszy
|
aktualizacja | tevex, 2012-03-08 |