oćmić |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
B | oćmij, oćmijcie, oćmijcież, oćmijmy, oćmijmyż, oćmijże |
E (+b) | nieoćmieni, nieoćmiona, nieoćmioną, nieoćmione, nieoćmionego, nieoćmionej, nieoćmionemu, nieoćmiony, nieoćmionych, nieoćmionym, nieoćmionymi, oćmieni, oćmiona, oćmioną, oćmione, oćmionego, oćmionej, oćmionemu, oćmiony, oćmionych, oćmionym, oćmionymi |
H | oćmili, oćmiliby, oćmilibyście, oćmilibyśmy, oćmiliście, oćmiliśmy, oćmił, oćmiła, oćmiłaby, oćmiłabym, oćmiłabyś, oćmiłam, oćmiłaś, oćmiłby, oćmiłbym, oćmiłbyś, oćmiłem, oćmiłeś, oćmiło, oćmiłoby, oćmiły, oćmiłyby, oćmiłybyście, oćmiłybyśmy, oćmiłyście, oćmiłyśmy |
I | oćmi, oćmią, oćmicie, oćmię, oćmimy, oćmisz |
d | oćmiono |
i (+b) | nieoćmienia, nieoćmieniach, nieoćmieniami, nieoćmienie, nieoćmieniem, nieoćmieniom, nieoćmieniu, nieoćmień, oćmienia, oćmieniach, oćmieniami, oćmienie, oćmieniem, oćmieniom, oćmieniu, oćmień |
~ | oćmiwszy
|
aktualizacja | tevex, 2010-09-12 |