obkurczyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieobkurczeni, nieobkurczona, nieobkurczoną, nieobkurczone, nieobkurczonego, nieobkurczonej, nieobkurczonemu, nieobkurczony, nieobkurczonych, nieobkurczonym, nieobkurczonymi, obkurczeni, obkurczona, obkurczoną, obkurczone, obkurczonego, obkurczonej, obkurczonemu, obkurczony, obkurczonych, obkurczonym, obkurczonymi |
H | obkurczyli, obkurczyliby, obkurczylibyście, obkurczylibyśmy, obkurczyliście, obkurczyliśmy, obkurczył, obkurczyła, obkurczyłaby, obkurczyłabym, obkurczyłabyś, obkurczyłam, obkurczyłaś, obkurczyłby, obkurczyłbym, obkurczyłbyś, obkurczyłem, obkurczyłeś, obkurczyło, obkurczyłoby, obkurczyły, obkurczyłyby, obkurczyłybyście, obkurczyłybyśmy, obkurczyłyście, obkurczyłyśmy |
I | obkurczą, obkurczę, obkurczy, obkurczycie, obkurczymy, obkurczysz |
d | obkurczono |
i (+b) | nieobkurczenia, nieobkurczeniach, nieobkurczeniami, nieobkurczenie, nieobkurczeniem, nieobkurczeniom, nieobkurczeniu, nieobkurczeń, obkurczenia, obkurczeniach, obkurczeniami, obkurczenie, obkurczeniem, obkurczeniom, obkurczeniu, obkurczeń |
k | obkurcz, obkurczcie, obkurczcież, obkurczmy, obkurczmyż, obkurczże |
~ | obkurczywszy
|
aktualizacja | scaevus, 2006-04-29 |