obkurzyć |
występowanie | Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
odmienność | tak |
E (+b) | nieobkurzeni, nieobkurzona, nieobkurzoną, nieobkurzone, nieobkurzonego, nieobkurzonej, nieobkurzonemu, nieobkurzony, nieobkurzonych, nieobkurzonym, nieobkurzonymi, obkurzeni, obkurzona, obkurzoną, obkurzone, obkurzonego, obkurzonej, obkurzonemu, obkurzony, obkurzonych, obkurzonym, obkurzonymi |
H | obkurzyli, obkurzyliby, obkurzylibyście, obkurzylibyśmy, obkurzyliście, obkurzyliśmy, obkurzył, obkurzyła, obkurzyłaby, obkurzyłabym, obkurzyłabyś, obkurzyłam, obkurzyłaś, obkurzyłby, obkurzyłbym, obkurzyłbyś, obkurzyłem, obkurzyłeś, obkurzyło, obkurzyłoby, obkurzyły, obkurzyłyby, obkurzyłybyście, obkurzyłybyśmy, obkurzyłyście, obkurzyłyśmy |
I | obkurzą, obkurzę, obkurzy, obkurzycie, obkurzymy, obkurzysz |
d | obkurzono |
i (+b) | nieobkurzenia, nieobkurzeniach, nieobkurzeniami, nieobkurzenie, nieobkurzeniem, nieobkurzeniom, nieobkurzeniu, nieobkurzeń, obkurzenia, obkurzeniach, obkurzeniami, obkurzenie, obkurzeniem, obkurzeniom, obkurzeniu, obkurzeń |
k | obkurz, obkurzcie, obkurzcież, obkurzmy, obkurzmyż, obkurzże |
~ | obkurzywszy
|
aktualizacja | tevex, 2017-09-19 |