oblecieć |
występowanie | Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, 2008 - S. Dubisz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieobleciana, nieoblecianą, nieobleciane, nieoblecianego, nieoblecianej, nieoblecianemu, nieobleciani, nieobleciany, nieoblecianych, nieoblecianym, nieoblecianymi, obleciana, oblecianą, obleciane, oblecianego, oblecianej, oblecianemu, obleciani, obleciany, oblecianych, oblecianym, oblecianymi |
H | obleciał, obleciała, obleciałaby, obleciałabym, obleciałabyś, obleciałam, obleciałaś, obleciałby, obleciałbym, obleciałbyś, obleciałem, obleciałeś, obleciało, obleciałoby, obleciały, obleciałyby, obleciałybyście, obleciałybyśmy, obleciałyście, obleciałyśmy, oblecieli, oblecieliby, oblecielibyście, oblecielibyśmy, oblecieliście, oblecieliśmy |
J | oblecą, oblecę, obleci, oblecicie, oblecimy, oblecisz |
e | obleciano |
j (+b) | nieoblecenia, nieobleceniach, nieobleceniami, nieoblecenie, nieobleceniem, nieobleceniom, nieobleceniu, nieobleceń, oblecenia, obleceniach, obleceniami, oblecenie, obleceniem, obleceniom, obleceniu, obleceń |
k | obleć, oblećcie, oblećcież, oblećmy, oblećmyż, oblećże |
~ | obleciawszy
|
aktualizacja | tevex, 2016-07-15 |