| obuczyć |
|---|
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | nieobuczeni, nieobuczona, nieobuczoną, nieobuczone, nieobuczonego, nieobuczonej, nieobuczonemu, nieobuczony, nieobuczonych, nieobuczonym, nieobuczonymi, obuczeni, obuczona, obuczoną, obuczone, obuczonego, obuczonej, obuczonemu, obuczony, obuczonych, obuczonym, obuczonymi |
|---|
| H | obuczyli, obuczyliby, obuczylibyście, obuczylibyśmy, obuczyliście, obuczyliśmy, obuczył, obuczyła, obuczyłaby, obuczyłabym, obuczyłabyś, obuczyłam, obuczyłaś, obuczyłby, obuczyłbym, obuczyłbyś, obuczyłem, obuczyłeś, obuczyło, obuczyłoby, obuczyły, obuczyłyby, obuczyłybyście, obuczyłybyśmy, obuczyłyście, obuczyłyśmy |
|---|
| I | obuczą, obuczę, obuczy, obuczycie, obuczymy, obuczysz |
|---|
| d | obuczono |
|---|
| i (+b) | nieobuczenia, nieobuczeniach, nieobuczeniami, nieobuczenie, nieobuczeniem, nieobuczeniom, nieobuczeniu, nieobuczeń, obuczenia, obuczeniach, obuczeniami, obuczenie, obuczeniem, obuczeniom, obuczeniu, obuczeń |
|---|
| k | obucz, obuczcie, obuczcież, obuczmy, obuczmyż, obuczże |
|---|
| ~ | obuczywszy
|
|---|
| aktualizacja | scaevus, 2006-04-30 |
|---|