odma

Odma, obecność w jamach ciała, pod skórą lub w tkance łącznej między narządami, powietrza, rzadziej innego gazu, który może dostać się tam wskutek procesu chorobowego (odma samoistna), urazu (odma urazowa) albo jest wprowadzony w celach rozpoznawczych lub leczniczych (odma sztuczna).

zastawkowa albo wentylowa, gdy tkanka płucna (płuca), zapadając się podczas wydechu, zatyka otwór w opłucnej na podobieństwo wentyla w ten sposób, że dostające się w czasie wdechu do jamy opłucnej powietrze nie może ujść z powrotem w czasie wydechu i ciśnienie w jamie opłucnej wzrasta, co może nawet doprowadzić do zgonu.

Odma opłucnowa urazowa jest dość częstym następstwem urazu klatki piersiowej z uszkodzeniem miąższu płucnego (np. rany przenikające klatki piersiowej, złamania żeber).

Gdy przez uszkodzoną opłucną ścienną (np. wskutek złamania żeber) powietrze przedostaje się z płuca pod skórę, powstaje odma podskórna, głównie na klatce piersiowej, szyi, twarzy, a niekiedy nawet na brzuchu. Przy badaniu dotykiem stwierdza się wówczas pod skórą znamienne trzeszczenie.

W uszkodzeniach tchawicy, przełyku, oskrzeli i pęcherzyków płucnych od strony śródpiersia, powietrze przechodzi do luźnej tkanki łącznej śródpiersia, powodując uciśnięcie naczyń głównych i groźną niedomogę krążenia, czyli w efekcie odmę śródpiersiową.

O szamanie, powiedz coś jeszcze.

takie urządzenie w samochodzie :D