odroczyć |
występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
odmienność | tak |
E (+b) | nieodroczeni, nieodroczona, nieodroczoną, nieodroczone, nieodroczonego, nieodroczonej, nieodroczonemu, nieodroczony, nieodroczonych, nieodroczonym, nieodroczonymi, odroczeni, odroczona, odroczoną, odroczone, odroczonego, odroczonej, odroczonemu, odroczony, odroczonych, odroczonym, odroczonymi |
H | odroczyli, odroczyliby, odroczylibyście, odroczylibyśmy, odroczyliście, odroczyliśmy, odroczył, odroczyła, odroczyłaby, odroczyłabym, odroczyłabyś, odroczyłam, odroczyłaś, odroczyłby, odroczyłbym, odroczyłbyś, odroczyłem, odroczyłeś, odroczyło, odroczyłoby, odroczyły, odroczyłyby, odroczyłybyście, odroczyłybyśmy, odroczyłyście, odroczyłyśmy |
I | odroczą, odroczę, odroczy, odroczycie, odroczymy, odroczysz |
d | odroczono |
i (+b) | nieodroczenia, nieodroczeniach, nieodroczeniami, nieodroczenie, nieodroczeniem, nieodroczeniom, nieodroczeniu, nieodroczeń, odroczenia, odroczeniach, odroczeniami, odroczenie, odroczeniem, odroczeniom, odroczeniu, odroczeń |
k | odrocz, odroczcie, odroczcież, odroczmy, odroczmyż, odroczże |
~ | odroczywszy
|
aktualizacja | tevex, 2012-03-25 |