| oduczyć |
| występowanie | Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005, 2006 - T. Karpowicz |
| odmienność | tak |
| E (+b) | nieoduczeni, nieoduczona, nieoduczoną, nieoduczone, nieoduczonego, nieoduczonej, nieoduczonemu, nieoduczony, nieoduczonych, nieoduczonym, nieoduczonymi, oduczeni, oduczona, oduczoną, oduczone, oduczonego, oduczonej, oduczonemu, oduczony, oduczonych, oduczonym, oduczonymi |
| H | oduczyli, oduczyliby, oduczylibyście, oduczylibyśmy, oduczyliście, oduczyliśmy, oduczył, oduczyła, oduczyłaby, oduczyłabym, oduczyłabyś, oduczyłam, oduczyłaś, oduczyłby, oduczyłbym, oduczyłbyś, oduczyłem, oduczyłeś, oduczyło, oduczyłoby, oduczyły, oduczyłyby, oduczyłybyście, oduczyłybyśmy, oduczyłyście, oduczyłyśmy |
| I | oduczą, oduczę, oduczy, oduczycie, oduczymy, oduczysz |
| d | oduczono |
| i (+b) | nieoduczenia, nieoduczeniach, nieoduczeniami, nieoduczenie, nieoduczeniem, nieoduczeniom, nieoduczeniu, nieoduczeń, oduczenia, oduczeniach, oduczeniami, oduczenie, oduczeniem, oduczeniom, oduczeniu, oduczeń |
| k | oducz, oduczcie, oduczcież, oduczmy, oduczmyż, oduczże |
| ~ | oduczywszy
|
| aktualizacja | 2006-05-02, scaevus |