dopuszczalne w grach (i)
narząd wzroku
-
dopuszczalne w grach (i)
1. pętla sieci
2. kropla tłuszczu na powierzchni zupy
3. coś, co przypomina kształtem gałkę oczną
4. w żeglarstwie: pętla na końcu liny
5. oczko - gra karciana; także 21 punktów zdobytych w tej grze
-
niedopuszczalne w grach (i)
rzeka w Rosji
POWIĄZANE HASŁA:
KOMENTARZE
...A co to za idiotyczna odmiana???
w mianowniku ot co...
ócz ?? co to za przypadek?
dopelniacz liczby mnogiej (przestarzala, rzadko spotykana odmiana acz dopuszczalna)
to słowo ócz powinno się wycofać
Oka są w rosole,jakie prymitywy...
nie wiem jak mozna nie rozumiec takiego, podstawowego slowa...
jo jestem ~grafag, pszyszedłem by powitac sie z moimi fanami:)) ale tez chce powiedziec a moze i złożyc skargę no bo ja niekapewu dlaczego oni nie podali znaczenia słówka "oko" przeciez wystarczyło napisac "narzad wzroku" i by bylo po sprawie :)))) chyba ze biora pod uwage slepców bo u nich oko nie jest narzadem wzroku :))))) ale i tak sluzy im do zdobywania sliwek pod oczami... pod narzadami wzroku co ja gadam :))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
oka z rosołu należy odmienić jako oków a nie oczów, oczów jest formą niepoprawnie utworzoną od "oczy" a nie "oka", chyba ktoś, kto jest odpowiedzialny za ten dziwaczny słownik powinien cofnąć się do podstawówki
Jak dla mnie - do rozdzielenia.
Teraz musicie rozdzielić :P :DJ
ej 01 rybka Ty kochana tez sie powinnas cofnac do podstawowki;p nie ma OK a nie OKÓW!! hehe Podzielam zdanie niektorych ze czesc tych slow to dawno juz tu nie powinno byc;p
ócz mistrzostwo świata hahahahah yyyyy
Pot lał się z czół, z ócz krwawe łzy
Płynęły w bruzdy krając lice,
Gdy własną piersią święty żar
Trza było chronić w nawałnicę -
pisał Zenon Przesmycki w wierszu "Święty ogień".
Popieram ócz!
Ucz się "ócz"!!!!!! :)
Czy to robił jakiś pięciolatek?! Jak powiesz kobiecie że nigdy nigdy nie widziałem tak pięknych ÓCZ to cię torebką po pysku strzeli i jeszcze kopniakiem w jaja poprawi :D Ten słownik to jakaś wielka pomyłka na kurniku
A mówił ci ktoś, że jesteś wielką pomyłką genetyczną?
miałem zadawać hamikowi małe pytanie...
ale to nie jest poezja, bo tam czesto sa neologizmy, tylko słownik poprawnej polszczyzny, zreszta i tak moim zdaniem to powinno byc w jakiś sposób podporzadkowane słownikom PWN
z tym ócz to przesadziliście, powinno to być wykasowane ze słownika
Widze, że to słowo wprowadziło nie lada chaos :-O na kurniku :-D Kwestia ta jest do rozstrzygnięcia ale jak by nie patrzeć nudno by było gdyby naszego ulubionego słowniczka nie było :-D
Wszystko jest ok. Oko w sieci ma taką odmianę. Ucho w dzbanie też. NIE WYZYWAJCIE BO SAMI JESTEŚCIE GŁUPKAMI. JAK NIE ZNACIE POLSKIEGO TO SIĘ NIE ODZYWAJCIE.
Ócz to przestarzała forma dopełniacza liczby mnogiej!
słowo ócz jest jak najbardziej poprawne !! Moze wy głąby co mowicie ze kretyni robią ten słownik sami jesteście kretynami i wy powinniscie sie do podstawowki cofnac !
ucz sie o ócz
po co te sfary głupie... i tak zginiemy w zupie...
Ja często grywam na kurniku w scrable i uważam, że zasady tam panujące są... dziwne. Nie moge zrozumieć dlaczego ktoś zezwolił na możliwość wykorzystywania w tej grze "słów" typu "DE", "ER", "ZET" (...). Czy to jest w ogóle słowo ?! To jest tylko fonetyczne określenie litery a nie słowo !! (a przynajmniej ja to tak odbieram) :/ i dodatkowo te dziwne skróty -np. kiedyś przeciwnik ułożył na planszy "ii" (...!!!) i oczywiście ten ambitny słownik scrable na kurniku uznał to... i nawet jakoś tam wytłumaczył, że to jest poprawne i istnieje taka forma w polskim słowniku...nie powiem, że na wylot znam zawartość polskiego słownika ale też na pewno nie powiem, że jestem nogą z języka polskiego!!! a jestem bardzo ciekawa od jakiego słowa to jest forma... :P i do wszystkich, którzy wypowiadali się przede mną - ja nigdy nie słyszałam o formie "ócz" ale jeżeli ktoś jest pewny,że takowa istnieje i jest poprawna, lecz przestarzała...to na litość boską IDIOCI!!! - nie piszcie tutaj, że trzeba ją wykasować ze słownika!!! *ZIRYTOWANA*
Słownik ten nie jest bazą słów dla gry Scrabble...
...wyrazy typu 'de', 'er' czy 'zet' to mimo wszystko słowa, gdyż wg Zasad Dopuszczalności: 'za słowo uważa się grupę liter oddzielonych od innych słów przerwami międzywyrazowymi...', a wg Słownika języka polskiego PWN: 'słowo - znak językowy mający jakieś znaczenie'
"Wówczas Hera, pałając żądzą zemsty, rozkazała przywiązać krowę mocnymi sznurami do pnia oliwki i sprowadziła smoka Argusa, by jej strzegł dniem i nocą. Przerażającej był postaci strażnik biednej Io. Z głowy, grzbietu, łap i ogona wyrastały mu ogromne, zionące ogniem ślepia, tak że nic nie mogło się przed nim ukryć. Mówiono, że miał sto ócz, a byli tacy, co twierdzili, jakoby miał ich tysiąc."
- Fragment mitologii greckiej.
Ubawiłem się setnie czytając Wasze komentarze! Zajrzałem szukając prawidłowej formy "czami/oczyma wyobraźni". Pewnie obie są dopuszczalne. Więc wybieram mniej archaiczną - "oczami wyobraźni". Archaizmy lepiej się sprawdzają w poezji.
MASAKRA Z tym ÓCZ, a wszystkich ktorzy to popieraja powinno sie przebadac.... psychiatrycznie.... zwlaszcza osobe o nicku helamorela
Wzdłużenie zastępcze (tak powstaje min "ó")- wzdłużenie samogłosek pierwotnie krótkich, występujących w przedostatniej sylabie wyrazu, po której następowała spółgłoska dźwięczna i jer (→jery). Proces ten dokonał się około XI w. W wyniku zaniku jeru na końcu wyrazu samogłoska występująca przed tym jerem (tzn. w przedostatniej sylabie) stawała się długa, por. np. *vozs (wóz). Należy jednak pamiętać, że wzdłużenie zachodziło tylko wtedy, gdy spółgłoska tworząca sylabę z je-rem była dźwięczna, to znaczy proces ten zachodził w wyrazach typu róg (pierwotnie *rog-s), a nie w wyrazach typu rok (pierwotnie *rok´b). Ślady omawianego zjawiska odnajdujemy we współczesnych wyrazach takich, jak: koza, D. l. mn. kóz (dawne długie o), lód (dawne długie o) - D. l. pój. lodu.
A teraz fragment Naszego regulaminu:
Prawidłowość, a więc dopuszczalność, formy gramatycznej słowa oznacza, że: (...)forma gramatyczna utworzona od formy podstawowej wyrazu jest zgodna z zasadami gramatycznymi i ortograficznymi języka polskiego (dopuszczone są więc formy potencjalne, poprawne ze względów ortograficznych i gramatycznych, choć nieużywane w żywej polszczyźnie).
A więc ?!! Jakie "ócz"?!!! Ktoś tu widzi jery? Ktoś w ogóle wie co to jer?!!
Panie/Pani Administratorze?Administrator... tak dalej, pow"ód"zenia!
Na tych jerach to ja się nie znam, ale zajrzyj tu:
http://www.google.pl/search?hl=pl&client=opera&rls=en&channel=suggest&tbs=bks%3A1&q=%C3%B3cz+pwn&aq=f&aqi=&aql=&oq=
Fragmenty widoczne pod linkami do słowników języka polskiego: Nowego(A. Markowski) i Popularnego(E. Sobol) mówią, że "ócz" to rzadka, acz dopuszczalna forma.
nazwisko, np. Dariusz Oko - ksiądz zajmujący się sprawami widzialnymi, jak również niedostrzegalnymi; wszystko pod okiem opatrzności; (chyba) Okowi (nie Oku?); p. Okowie
Przed chwilą dyskutant powiedział "dzisiaj słuchałem księdza Oko". Czy odmiana nie powinna być typu Kościuszko i Lato? Zatem - "słuchałem księdza Okę?" (wszak - Kościuszkę i Latę).
A mógłbyś nie promować błędów językowych? "Słuchać" łączy się z dopełniaczem.
"ktoś, coś słucha kogoś, czegoś (nie: kogoś, coś):
Publiczność w skupieniu słuchała koncertu (nie: koncert).
Chory słucha mszy (nie: mszę) przez radio.
Zebrani słuchali mówcy (nie: mówcę)"
[Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN]
"dzisiaj słuchałem księdza Oko" - gdzie błąd?
insza sprawa, że tego Okę* faktycznie należałoby wreszcie posłuchać. nie sprawia bowiem wrażenia osoby całkiem zdrowej.
* "Konstrukcja z biernikiem dopuszczalna tylko w określeniach środowiskowych. Np.: med. 'Słuchać chorego, chorą'" [NSPP]
"dzisiaj słuchałem księdza Oko" jest w dopełniaczu, to o co chodzi? Jak powinno być?
ślepy? nie rzuca Ci się w oko, że w wersji rekomendowanej przez Mirnala pojawiły się trzy nazwiska i ŻADNE z nich nie jest w dopełniaczu?
Oko - na przykład oczko wodne, stosowane do topienia drobnych ustrojów ;tj. żab, kaczek, łąbędzi, na początku XVII.
Czyli powinien powiedzieć - "dzisiaj słuchałem księdza Oki" jak Moniuszki?
*A mógłbyś nie promować błędów językowych? "Słuchać" łączy się z dopełniaczem.*
I jest w dopełniaczu!
*Gramatyka języka polskiego wymaga, żeby nazwisko Oko odmieniać, i rzeczywiście właściwy wzorzec odmiany jest taki sam jak w wypadku nazwisk Moniuszko, Kościuszko. A że jest to trudny problem gramatyczny, mamy wypracowany sposób uniknięcia odmiany, który nie narusza reguł polszczyzny. Wystarczy nazwisko takie poprzedzić imieniem lub jakimś wyrazem pospolitym i tworzyć konstrukcje typu z Adamem Oko (lub Oką), o panu Oko (lub Oce).
— Jan Grzenia*
że niby "Okę", "Kościuszkę" i "Latę" są formami dopełniacza, tak?
*Przed chwilą dyskutant powiedział "dzisiaj słuchałem księdza Oko". Czy odmiana nie powinna być typu Kościuszko i Lato? Zatem - "słuchałem księdza Okę?" (wszak - Kościuszkę i Latę).*
Napisano poprawnie, choć to nie dopełniacz - o to chodzi?
Nie tyle "poprawnie", co "niepoprawnie". I nie tyle "choć", co "ponieważ".
*3. coś, co przypomina kształtem gałkę oczną*
finezyjnie...
Czyli np. piłka do koszykówki to oko?
Do koszykówki może nie, ale do rugby - jak najbardziej ;]
jajo też można uznać za oko
Nie wie Pan, jak wygląda oko...?
Proszę zapytać Picassa jak wygląda koń
z profesorem Oką???
Oczywiście. Poprawna odmiana nazwiska Oko:
D. do ks. Dariusza Oki
C. ks. Dariuszowi Oce
B. ks. Dariusza Okę
N. z ks. Dariuszem Oką
Ms. o ks. Dariuszu Oce
no właśnie, oko jest rodzaju męskiego i wychodzi okiem
- ale skoro mężczyzna (a) jest osobliwością to napisz: z profesorem Oką
à propos: szukam niedrogiego, ale dobrego okulisty
Nazwiska słowiańskie zakończone na -o poprzedzone spółgłoską twardą (a taką jest [k]) odmieniamy według deklinacji męskiej. Nie ma tu znaczenia, czy nazwisko to jest tożsame z nazwą pospolitą, którą odmieniamy według innego wzorca – istotny jest status danej nazwy jako nazwiska. Oko – nazwisko – odmienimy więc tak jak Kościuszko czy Matejko (Nie ma pana Oki, Dziękuję panu Oce, Widzę pana Okę, Idę z panem Oką, Rozmawiam o panu Oce), nie jak rzeczownik pospolity. Podobnie dzieje się np. z nazwiskiem Lato – powiemy: podanie do Grzegorza Laty, ale: czekamy z tym do lata.
- Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
"Nazwiska słowiańskie zakończone na -o poprzedzone spółgłoską twardą (a taką jest [k]) odmieniamy według deklinacji męskiej" -
chyba chodziło p. Kłosińskiej "według deklinacji żeńskiej"?