dopuszczalne w grach (i)
opłotki;
1. wiejski płot z drewnianych żerdzi lub pędów wikliny; opłotki;
2. ograniczenie kulturowe, społeczne itp. utrudniające działanie w jakiejś sprawie
KOMENTARZE
to samo co kosznica
Znam takiego gościa-intelektualista o tym nazwisku
Cytat z Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego:
"opłotki
a) «prymitywne ogrodzenie, płotek, zazwyczaj z drewnianych żerdzi lub chrustu, umocowanych do drewnianych palików»:
Szedł drogą między opłotkami.
Chruściane, wiklinowe opłotki.
Opłotki chłopskich zagród.
b) «wąskie przejście, droga między płotami»
Iść opłotkami.
c) «miejsce ogrodzone płotem»:
Wesela urządzano w wiejskich karczmach lub opłotkach.
2. książk. przen. «granice czegoś, ograniczony zakres czegoś»:
Pora, aby lekarze wyszli z opłotków zbyt wąskich specjalizacji.
Autor recenzji nie wyszedł poza opłotki ogólników i sloganów.
blp nieos. II, D. ~ków."
zwraca uwagę kwalifikator blp - BRAK LICZBY POJEDYNCZEJ
słowa OPŁOTEK po prostu nie ma
Cytat ze słownika źródłowego:
opłotek m III, D. ~tka, N. ~tkiem; lm M. ~tki
Cytat z SJP Doroszewskiego:
opłotek m III, D. -tka
Cytat z Popularnego słownika języka polskiego PWN:
opłotek m III, D. opłotka
Cytat z Małego słownika języka polskiego:
opłotek m III, D. -tka
dobrze, że te wakacje wreszcie się kończą. jest szansa, że pożegna nas przynajmniej część tego typu znafców.
kolejne wakacje śmignęły, a znafcuf przybywa. Coza ohydny tręt :D
z tego, co widzę, to wyżej wspomniany kwalifikator odnosi się tylko i wyłącznie do znaczenia 2., tj. «granice czegoś, ograniczony zakres czegoś», co nie zmienia faktu, że "opłotek" w liczbie pojedynczej stosowany jest rzadko
Źle widzisz, miszczu.