| oramić |
|---|
| występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) (pod: oramiać)
Słownik gramatyczny języka polskiego (sgjp.pl) - NCN 2024 - Z. Saloni i inni |
|---|
| odmienność | tak |
|---|
| E (+b) | nieoramieni, nieoramiona, nieoramioną, nieoramione, nieoramionego, nieoramionej, nieoramionemu, nieoramiony, nieoramionych, nieoramionym, nieoramionymi, oramieni, oramiona, oramioną, oramione, oramionego, oramionej, oramionemu, oramiony, oramionych, oramionym, oramionymi |
|---|
| H | oramili, oramiliby, oramilibyście, oramilibyśmy, oramiliście, oramiliśmy, oramił, oramiła, oramiłaby, oramiłabym, oramiłabyś, oramiłam, oramiłaś, oramiłby, oramiłbym, oramiłbyś, oramiłem, oramiłeś, oramiło, oramiłoby, oramiły, oramiłyby, oramiłybyście, oramiłybyśmy, oramiłyście, oramiłyśmy |
|---|
| I | orami, oramią, oramicie, oramię, oramimy, oramisz |
|---|
| d | oramiono |
|---|
| i (+b) | nieoramienia, nieoramieniach, nieoramieniami, nieoramienie, nieoramieniem, nieoramieniom, nieoramieniu, nieoramień, oramienia, oramieniach, oramieniami, oramienie, oramieniem, oramieniom, oramieniu, oramień |
|---|
| k | oram, oramcie, oramcież, orammy, orammyż, oramże |
|---|
| ~ | oramiwszy
|
|---|
| aktualizacja | tevex, 2017-11-01 |
|---|