panować

a mówić komuś na "pan"?

Do gościa powyżej,

Całkowicie się zgadzam.
Przykład: (mówiąc żartobliwie) Przestań mi "panować"; mam na imię Jarek.

M176c / W

Do def. 3,

Stracił <panowanie nad sobą>.
<Panuj> nad sobą, człowieku!
Chyba przestał < ~> nad kierownicą tuż przed uderzeniem w drzewo.

M176c / W

*(np. "Ruiny zamku panowały nad miastem.")* - zbędna kropka, a jeśli już, to za cudzysłowem.

Chaos (za)panował na świecie.

mirnal nie panuje nad swoją głupotą

Nieprawda, Pan Mirnal to wirtuoz polskiego języka.

Aspekt dla panowań:
1. panowanie - zawieranie się w czymś, kimś w ujęciu dominującym (stan)
2. panowanie - trwanie (działanie), czynność niedokonana
3. panowanie - zwierzchność w układzie, zależności ciał